سنجش روابط میان عوامل تأثیرگذار بر پیاده‌سازی مدیریت زنجیرۀ تأمین سبز و رتبه‎بندی شرکت‎های حاضر در زنجیرۀ تأمین (مطالعۀ موردی: صنعت کاشی و سرامیک استان یزد)

مدیریت زنجیرۀ تأمین سبز تأثیر شایان توجهی بر محیط‌زیست دارد که اساس آن بر یکپارچگی مدیریت محیط‌زیست و مدیریت زنجیرۀ تأمین برای کنترل آثار زیست‌محیطی در چرخۀ عمر محصول به‎وسیلۀ تسهیم اطلاعات و هماهنگی و همکاری تمام زنجیرۀ تأمین است. هدف پژوهش حاضر، شناسایی و سنجش روابط میان عوامل مؤثر بر پیاده‌سازی مدیریت زنجیرۀ تأمین سبز در صنعت کاشی و سرامیک استان یزد و رتبه‌بندی هفت شرکت از شرکت‌های موجود در یکی از زنجیره‌های تأمین موجود در این صنعت است که طبق توافق خبرگان، به‎عنوان شرکت‌های مهم و کلیدی آن زنجیرۀ تأمین انتخاب شدند. برای سنجش روابط میان عوامل، از روش دیمیتل فازی و برای رتبه‌بندی شرکت‌ها، از ادغام نتایج روش‌های ویکور فازی و مورا فازی استفاده شده است. عوامل مؤثر از طریق مرور جامع پژوهش‌های پیشین شناسایی شد و در نهایت خبرگان از طریق پاسخ به پرسشنامه، 14 عامل را انتخاب کردند. سپس با بهره‎مندی از خبرگان و تهیۀ ورودی‌های مورد نیاز روش‌های تصمیم‌گیری چندشاخصه، اهمیت عوامل و رتبه‌بندی شرکت‌ها مشخص شد.